Appartement 2 slaapkamers, 110 m²

Comiso, Ragusa (provincie)

Schitterend appartement in het centrum van de commissie nabij het Theater Naselli met een prachtig uitzicht op de Commissie bestaande uit entree, woonkamer, keuken, 2 badkamers, 2 slaapkamers, bijkeuken, terras.
Gezien de Commissie: Kerk Santa Maria delle Stelle - Moederkerk.
De kerk Moeder van Comiso werd gebouwd in de vijfde eeuw, op een bestaande tempel van een klaramontano-systeem, gewijd aan Santa Maria del Mulino, vanwege de nabijheid van de oude molen. Na het verharde landschap van 1693 werd het in 1699 vernietigd en gerenoveerd dankzij de royale bijdrage van de Conte Baldassarre IV Naselli. Van het oorspronkelijke gebouw blijft de pilaren en de zesde akte van het centrale landhuis. De neogotische koepel werd in 1894 voltooid, terwijl de campagne slechts in 1936 werd voltooid voor de ingang. Santoro eeuwenoude. Binnen is het mogelijk om te bewonderen: een kostbaar linnen zolder, werk van de Mexiniaanse Antonio Iberti, genoemd de Barbalonga; een marmeren beeld van de Madonna del Carmelo, toegewezen aan de scholen van de familie Gagini; de grootste hoogte van polychrome marmeren en lapislazzuli; het begraven monument van Baldassarre V Naselli.
Basiliek Maria SS. Aankondiging
De kerk werd gerenoveerd en uitgebreid aan de bestaande Bizantijnse kerk van San Nicola en voltooid in 1591. Vanwege het landgoed van 1693 werd de tempel gedompeld, maar werd het in neoklassieke stijl gerenoveerd tussen 1772 en 1793 op het project van architect G. B. Cascione Vaccarini, palermitano G. B. Vaccarini. De keuken, ontworpen door de architect, begeleidt de S. Girlando, het werd in 1885 voltooid. Op de top van een spectaculaire trap heeft de kerk een Latijnse kruisplant en is verdeeld in drie skipistes, met een tongewelf met 10 grote bogen tot zes. Het interieur is verrijkt met aanzienlijke werkzaamheden, waaronder een polychrome linnenbeeld van S. Nicola, die recente studies hebben gegeven tot de tweede helft van de 16e eeuw, twee telefoons van S. De rivieren vormen de Resurrezione en het Gebied, een linnen kruisgedeelte die wordt toegeschreven als een broer van Umile door Petralia uit de zeventiende eeuw; een kostbaar dak van de Assunzione di Maria, ondertekend door "Narcisus Guidonius", een monumentale marmeren en bronwerkbron van Mario Rutelli, gebouwd in 1912 en ingebouwd op 15 augustus 1913.
heiligdom van San Francesco in Immacolata
Dit prachtige juweeltje van de architectuur van de Commissie werd deze kerk gebouwd onder de Chiaramonte, de herenhuizen van de Commissie, in het begin van de twintigste eeuw. De kerk, een National Monument, ligt op slechts een boerderij met onoverdekte schuur, heeft een vierkante beplante abdij, met acht-heuvelachtige kippenhok op favo-pennacchi, en geplaveid met een licht Arabische-gotische geïnspireerde stenen. In 1478 werd de conciërge van de kleine broers aan de kerk toegevoegd, die een mooie klooster heeft, beschilderd door een sobere veranda van veertiende-eeuwse geest. Binnen vinden we: het monument van Baldassarre II, zegt de Rode Conte (gewijd aan Antonello Gagini), bestaande uit een sarcofago, waarop een beeld van het verleden is geplaatst, net als ondergedompeld in een sereno droom. Alles is verhoogd door een vierhoekige vorm die de Madonna met het kind weerspiegelt; het monument van Baldassare I, gelegen achter de grootste hoogte; een renaissance portaal in lokale steen, daterend uit de oude kerk van de SS. Christus; een schuur die de Madonna Onmacolata vormt; een fascinerende schuur S. Placido, S. Tecla en S. Gezond, onbekend werk.
Kerk van S. Witte
De werken voor de bouw van de kerk van de heilige heren begonnen in 1500 aan de rotsen van de oude basilidekerk Abraxia (III-IVe eeuw), met zijn gewelf inbegrepen in de structuur van de Romeinse kerk van San Biagio il Occhio. De kerk had drie skipistes met een centrale keuken, die volledig verwoest waren in het landschap van 1693. In 1700 werd het gerenoveerd tot één boot, een klein landschap met verfijnde geplaveide terracotta's werd verhoogd en er werd een lokale stenen beeld geplaatst die het heilige herenhuis San Biagio vertegenwoordigt. De mooie gevel, harmonieus versierd met parasols en nissen, domineert de imposante toegangstrap.
Voormalige kerk van Jezus (of San Filippo Neri)
De kerk werd georganiseerd vanwege de wens van de bedienaar van God vader Peter Palazzo in 1616, gebouwd om u de beroemde gemeente van de Filippianse heren te herbergen en werd in 1866 definitief opgesplitst vanwege de onderdrukking van religieuze wetgevingen. Het gebouw heeft een kostbaar houten plafond, toegewezen aan Olivio Sozzi, met een reeks afbeeldingen van het leven van San Filippo Neri.
Kerk S. Maria della Grazia (detail van de Cappuccini)
De kerk is gelegen in het bovenste deel van de stad, waar de conventie van Cappuccini-heren al werd gevestigd in het ziekenhuis Regina Margherita. De bouwdatum is vermeld in 1614. De tempel ligt op slechts een boot, van prachtige fabrieken. Gekenmerkt aan de tempel is er een mortuaire kapel, waarin de inbalsameerde kleedkamers van broers en dorpjes worden bewaard, waaronder in goede staat bewaard de salme van Gabriele Distabile (gebouw "u Caviraruni"). Binnen behouden werken van aanzienlijk artistiek belang, waaronder een verfijnd houten altaar met intact.
Kerk San Giuseppe lo Sperso
Geroepen door degenen op de plaats San Giusippuzzu, voorafgaand naar het landschap van 1693, werd het herbouwd in 1730 (zoals een laag stenen getuigenis aan de toegangsdeur). De kerk wordt benoemd in de verschillende herders bezoeken van 1847 tot 1889 en werd in 1997 gerestaureerd.
Vredebetaaling
Die van de Commissie is een van de weinige betalingen in Europa. Het is sterk gewild door de rev. Gyosho Morishita, Buddhist Monaco in de jaren jaren twintig in de buurt van de Commissie, en werd op 24 mei 1998 vervangen. Het is 16 meter boven zeeniveau met een diameter van 15 meter en heeft het klassieke uitzicht op de Indiaanse klooster met zijn vorm van een rotsgewelf bedekt met een dennenbos. [13] Volledig bedekt met lokale steen, witte kleur, die het zicht geeft aan degenen die vanuit de stad kijken naar de heuvel van Canicarao.
Het kasteel van de Naselli d'Aragona
Het eerste zekere nieuws op het kasteel dateert uit 1330, maar in zijn structuur werd ongeveer 1497 gebouwd. Het renaissance-kasteel op een zeker klassieke tijd getuigt van het enkele busten en inscripties uit de Romeinse tijd, die in het nieuwe gebouw werden geïntegreerd. Het gebouw beschikt over verschillende heren van de Commissie, Berlinghieri, het huis van de Chiaramonte, de Cabrera, tot de Naselli die het in 1453 kopen. Het oudste deel van het kasteel is de Battistero gewijd aan San Gregorio Magno, met de rest van fresco's uit de tijd van Bizanto en daterend uit het jaar duizend. Het kasteel heeft een toren rondom het noorden, die oorspronkelijk een Arabische kubieke was en een vierhoekige toren aan de oostzijde. Het noordelijke deel van het kasteel wordt gekenmerkt door een elegante serliana trifora, die in 1728 werd toegevoegd, in het loggia zijn de muren versierd met landschappen en vogelvloeren.
gemeentelijk gebouw
Het stadsgebouw staat waar ooit het klooster en de kerk van San Giuseppe zich bevinden en uitkijkt op het Piazza Fonte Diana. Gebouwd tussen 1872 en 1887, heeft het een neoklassieke stijl gevel versierd met ramen met curvilinaire en driehoekige tijden. Binnen is er een imposante Carrara marmeren trap ontworpen door de architect Fianchini.
Voormalige Italiaanse markt
De oude markt werd gebouwd in 1867 op een project van de architect Fianchini, en tot midden van de negentiende eeuw werd de vissen en vlees verkocht. Het gebouw, gekenmerkt door elegante externe en interne loggia's, wordt binnen versierd door een fontein. Tegenwoordig herbergt het National Museum van Natuurgeschiedenis en de hoofdstad van de Fondatie "G. Bufalino."
Occhipinti-gebouw
Vanaf 1700. Ontworpen door Rosario Gagliordi in de latere barokstijl.
Palazzo Iacono-Ciarcià
Het wordt vermoedelijk gemaakt door Gagliardi, het kijkt uit op het stadsplein met een groot terrasbadkamer, onder een elegante veranda (de zogenaamde "architecten in de omgeving van Pippa").
Palazzo Trigona di Canicarao
Gebouwd in 1700, op een oorspronkelijke kern uit de jaren 1400, van de architect Rosario Gagliardi. Het gebouw, gewenst door de familie Trigona, loopt naar de Canicarao-stroom, als woon- en administratieve ruimte, domineert de grote vallei en het omliggende platteland van de Commissie. Het gebouw is verdeeld over een blok, met een centrale verharde toren, die zich boven de gemeubileerde portaal bevindt. De woning van de Here was gelegen op de bovenste verdiepingen, terwijl in de kamers op de begane grond de diensten en vervoer waren. Alles kijkt uit op een rechthoekige binnenplaats bedekt met bassels.
Romeinse thermale mozaïek
Romeinse thermale baden van Diana
Het is een stedelijke thermale baden gebouwd tussen Dianae fons en de Ippari-rivier. Ze werden voor de eerste keer in 1935 ontworpen door de biagio-architectuur en E. Erias en leidt naar het licht in 1989. Op een steenworp afstand van de bron Diana zijn ze oorspronkelijk in de Romeinse tijd ( II-III eeuw voor Christus) en werden ze gebruikt tot de periode van de jachthaven. Het drie platteland van Scavi lichtte de tepidarium, een grote polyhoge ninfeo, een alveus, een calidarium.
Er is ook een verfijnde mozaïekvloer gevonden bestaande uit wit kalkgestookte bakstenen en blauwe netto-vormige bakstenen schatten, omgeven door twee groepen paarden Nereidi van de tritonen.
Cava Porcaro
De archeologische site Cava Porcaro omvat enkele hypogetische grotten met prehistorische grafpen, die dateren uit de eneolische periode.

Prachtig appartement in het centrum van Comiso dicht bij het Theater van Naselli met een prachtig uitzicht op Comiso, inclusief inkomhal, woonkamer, keuken, 2 badkamers, 2 slaapkamers, bijkeuken, terras.
Om te zien in de Commissie: Kerk van Santa Maria delle Stelle - Moederkerk.
De moederkerk van Comiso werd gebouwd in de 15e eeuw, op een voorheen bestaande Chiaramonte tempel, gewijd aan Santa Maria del Mulino, gezien de nabijheid van de oude kust. Na de onverharde landwater van 1693 werd het verwoest en gebouwd in 1699 parkeerplaatsen met de royale bijdrage van Conte Baldassarre IV Naselli. De pilaren en de aangegeven arch van het centrale skip blijven van het oorspronkelijke gebouw. De woning, in neo-Gothic-heuvel, werd in 1894 voltooid, terwijl de prachtige toren slechts in 1936 werd voltooid door de ingenieur. Santoro Century. Binnen is het mogelijk om te bewonderen: een kostbare houten heuvel, het werk van Antonio Iberti van Messina, bekend als Barbalonga; een marmeren beeld van de Madonna del Carmelo, gelegen in de scholen van de familie Gagini; het hoofdaltaar in polychrome marmer en lapis lazuli; het begrafende monument van Baldassarre V Naselli.
Basiliek Maria SS. Aankondiging
De kerk werd gerenoveerd en uitgebreid aan de voorbestaande kerk van Byzantine oorsprong van San Nicola en werd gecompleteerd in 1591. Vanwege het landhuis van 1693 werd de tempel beschaduwd, maar werd het herbouwd in een neoklassieke boerderij tussen 1772 en 1793 op een project door de architect GB Cascione Vaccarini, een nef van GB Vaccarini van Palermo. De woning, ontworpen door de architect S. Girlando, werd in 1885 voltooid. Gelegen op de top van een spectaculair staircase, heeft de kerk een Latijnse kruisplan en is verdeeld in drie skipistes, met een barbecue met 10 grote bogen allemaal zes. Het interieur is verrijkt met werken van aanzienlijk belang, inclusief een polychrome houten beeld van St. Nicholas die recente studies hebben gehouden tot de tweede helft van de 16e eeuw, twee kanvasen van St. Rivieren die de Resurrection en de Nativiteit schilderen, een kruispunt van houtschuur gelegen ten opzichte van Umile van Petralia uit de 17e eeuw; een waardevolle kanvas van het verleden van Mary, ondertekend door "Narcisus Guidonius", een monumenteel doopgedeelte in marmer en brons van Mario Rutelli, gebouwd in 1912 en ingericht op 15 augustus 1913.
heiligdom van San Francesco in Immacolata
Een prachtige jachthaven van de architectuur, werd deze kerk gebouwd onder de Chiaramontes, de heldere heren van Comiso, in het begin van de twintigste eeuw. De kerk, een National Monument, heeft een enkel boot met een open trulli-kachel, heeft een vierpersoonsbed, met een gedomineerd advies met acht segmenten op honingcombinante architecten en geplaveide stalacten van duidelijke Arab-Gothische inspiratie. In 1478 werd de conventie van de kleine kuuroorden aan de kerk verbonden, die een charmant klooster heeft, inclusief een super 15th-centrum veranda. Binnen vinden we: het begrafende monument van Baldassarre II, bekend als de Conte Rosso (gewijd aan Antonello Gagini), bestaande uit een sarcopschuur, waarop een beeld van de verwoeste is geplaatst, ligt als het is ondergedompeld in een vredige slaapkamer. Het gehele is verhoogd door een vierhoekig pand dat de Madonna en Kind weergeeft; het begrafende monument van Baldassare I, achter het hoogste altaar; een renaissance portaal in lokale steen, komende uit de oude kerk van SS. Christus; een kanvas die de onvergelijkbare Madonna tekent; een schilderachtige schilderachtige S. Placido, S. Tecla en S. Gezien, door een onbekende kunstenaar.
Kerk van S. Witte
De werken voor de bouw van de kerk van de heilige heren begon in 1500 over de ruines van de zeer oude Basilide-kerk van Abraxia (3e-eeuwse eeuw), in de structuur van de Romeinse kerk van San Biagio il Vecchio. De kerk had drie skipistes met een centrale dome, die volledig werd vernietigd in de waterwake van 1693. In 1700 werd het gerenoveerd met een enkel boot, een kleine prachtige toren werd geïrrigeerd overdekt met verfijnde glazen stukken en een lokale stenen beeld werd buiten geplaatst met het teken van de heer San Biagio. De charmante gevel, harmonieus gepunteerd door pillars en nissen, domineert de imposante toegangspoort.
Voormalige kerk van Jezus (of van San Filippo Neri)
De kerk werd geïrrigeerd door de wil van de bedienaar van Gods vader Pietro Palazzo in 1616, gebouwd in huis, de geboorte-efficiëntie van de gemeente Filipijnse voorouders en werd definitief gedeconsuleerd in 1866 vanwege de afwerking van religieuze bevels. Het gebouw heeft een kostbare houten heuvel, gelegen ten opzichte van Olivio Sozzi, met een reeks schilderijen die scenen van het leven van San Filippo Neri tekenen.
Kerk van S. Maria della Grazia (bekend als de Capuchin Kerk)
De kerk is gelegen in het bovenste deel van de stad, waar de conventie van de Capuchin-ouders ooit stond, vroeger de plaats van het ziekenhuis van Regina Margherita. De bouwdatum is vermeld in 1614. De tempel heeft een enkel boot, van eenvoudige constructie. Bijgevoegd aan de tempel is er een morteel chapel, waar de overblijfselen van koelkast en boerderijen worden bewaard gebleven, inclusief het goed onderhouden gebouw van Gabriele Distabile (bekend als "u Caviraruni"). Binnen zijn er werken van aanzienlijk artistiek belang, waaronder een verfijnd houten altaar met inheemse garages.
St. Joseph de verloren kerk
Geroepen door de plaatsen San Giusippuzzu, dateert terug tot aan de aardbeving van 1693, werd het in 1730 gerenoveerd (als bewijsd door een lage stenen verfijning aan de toegangsdeur). De kerk wordt genoemd in de verschillende bezoeken van de heilige herder van 1847 tot 1889, en werd in 1997 gerestaureerd.
Betaalde rust
Die van Comiso is een van de zeer weinig betalingen gebouwd in Europa. Het werd sterk gewild door de Rev. Gyosho Morishita, een Buddhist monnik die in de jaren 1980 naar de Comisso kwam en werd op 24 mei 1998 vernieuwd. Het is 16 meter boven zeeniveau met een diameter van 15 meter en heeft het klassieke uitzicht op de Indiaanse klooster met zijn ronde dome-vormige vorm beplant door een dennenbos. [13] Volledig overdekt in lokale steen, wit in kleur, dat het zicht geeft aan degenen die uitkijken op de stad naar de heuvel van Canicarao.
Het kasteel van de Naselli d'Aragona
De eerste bepaalde informatie over het kasteel dateert uit 1330, maar in de huidige structuur was het ongeveer 1497 gebouwd. Het kasteel van Renaissance werd gebouwd op een constructie zeker vanaf de klassieke era, zoals bewezen door enkele busten en inschrijvingen vanuit de Romeinse periode, die werden ingevoegd in het nieuwe gebouw. Het gebouw behoorde aan de verschillende heren van Comiso, van de Berlinghiers, naar de Chiaramonte-familie, naar de Cabreras, naar de Nasellis die het in 1453 kocht. Het oudste deel van het kasteel is de Baptie gewijd aan San Gregorio Magno, met resten van fresco's door de tijd van Byzantine en terug tot het jaar ongeveer een duizend. Het kasteel heeft een omgeving ten noorden, dat oorspronkelijk een Arabe kubieke was en een vierhoekige toren aan de oostzijde. Het noordelijke deel van het kasteel wordt gekenmerkt door een elegante Serlian trifora, die in 1728 werd toegevoegd, in de loggia zijn de muren versierd met landschappen en vogelvluchten.
Town Hall
De stadswoning staat waar het klooster en de kerk van San Giuseppe ooit stond en Piazza Fonte Diana overschreef. Gebouwd tussen 1872 en 1887, heeft het een neoklassieke gevel gepunteerd door ramen met curvilinear en driehoekig kelder. Binnenin staat een indrukwekkende Carrara-marmeren stallen, ontworpen door de architect Fianchini.
Voormalige vismarkt
De oude markt werd gebouwd in 1867 tot een ontwerp door de architect Fianchini, en tot het midden-twintigste eeuws vis en vlees werden er verkocht. Het gebouw, gekenmerkt door elegante externe en interne loggia's, wordt intern verfraaid door een fontein. Tegenwoordig bevindt het zich op het Civic Museum van Natuurgeschiedenis en de hoofdvijvers van de "G. Bufalino Foundation.
Uitzicht op het paleis
Terug naar de 17e eeuw. Ontworpen door Rosario Gaglioardi aan de zijkant van Baroque.
Iacono-Ciarcià Palace
Het wordt vermoedelijk gemaakt door Gagliardi, het overloopt de stad met een grote terrasvormige galerij, onder een elegante veranda (het zogenaamde "archironna Pippa"-architect).
Trigona Palace di Canicarao
Gebouwd in 1700, op een originele kern van de jaren 1400, door de architect Rosario Gaglioardi. Het gebouw, gewenst door de familie Trigona, domineert de marmeren van het Canicarao-gehucht, als een residentiële en administratieve ruimte, de grote vallei en de landelijke omtrek van de Commissie. Het lichaam van het gebouw is een blok, met een gecreëerde centrale toren, die boven de gemeubileerde deur staat. De woning van de Heer was gelegen op de bovenste verdiepingen, terwijl de bedienden en sharecroppers in de kamers op de begane grond wonen. Het gehele overschrijft een rechthoekige binnentuin overdekt met flaggen.
Mozaïek van de Romeinse baden
Romeinse baden van Diana
Dit zijn stadsbadkamers gebouwd tussen de Dianae fondsen en de Ippari-rivier. Ze werden voor de eerste keer in 1935 ontworpen door archeologen Biagiocelle en E. Erias en leidde naar licht in 1989. Op een steenworp afstand van de Diana spring kwamen ze uit Romeinse tijden (II-III eeuw AD) en werden tot de Byzantine periode gebruikt. De drie buitengewone plattelanden leidden naar het tepidarium, een groot polygonaal nymphaeum, een alveus, de stookruimte.
Er werd ook een verfijnde mozaïekvloer gevonden bestaande uit een wit gecompacte citrusboomgaard en een zwart zolder die Neptune omringd door twee groepen Nereids rijdend drietons.
Porcaro quarry
De archeologische locatie van Cava Porcaro omvat enkele ondergrondse kelders met prestigieuze monumenten, die terugkomen tot de Eneolische periode.

Prachtig appartement in het centrum van Comiso dicht bij het theater Naselli met een prachtig uitzicht op de Commissie met inheemse hal, woonkamer, keuken, 2 badkamers, 2 slaapkamers, bijkeuken, terras.
Gezien de Commissie: Kerken van Santa Maria delle Stelle - Kerk Mama.
De kerkmoeder van Comiso werd gebouwd in de veertiende eeuw, op een voormalige tempel van Chiaramonte, gewijd aan Santa Maria del Mulino, vanwege zijn nabijheid met de oude molen. Na het ongerepte landtrommeling uit 1693 werd het in 1699 vernietigd en gerenoveerd dankzij de royale bijdrage van de Conte Baldassarre IV Naselli. De pilaren en de gebroken boog van het centrale nef blijven van de oorspronkelijke constructie. De neo-gothische berging werd in 1894 afgewerkt, terwijl de klooster slechts in 1936 werd voltooid door de ingenieur. De eeuw van Santoro. Binnen is het mogelijk om toe te passen: een fijne houten vloeroppervlakte van Antonio Iberti de Messine, beroemd Barbalonga; een marmeren beeld van de Madonna del Carmelo, toegewezen aan de heuvels van de familie Gagini; het majestueuze hotel met polychrome en lapis-lazuli marmer; het begraven monument van Baldassarre V Naselli.
Basilico Maria SS. Gepantserd
De kerk is in 1591 gerenoveerd en vergroot over de voorheen bestaande kerk van Byzantine oorsprong van San Nicola en afgewerkt. Gezien de landverharding van 1693 werd de tempel verwarmd, maar werd het herbouwd in een neoklassieke boerderij tussen 1772 en 1793 op een project van de architect GB Cascione Vaccarini, een sneeuw van GB Vaccarini de Palerme. De dome, ontworpen door de architect Comissa S. Girlando, is in 1885 afgewerkt. Gelegen aan de top van een spectaculaire trap, bevindt zich de kerk op een Latijns kruisplan en is verdeeld in drie nefs, met een betonnen hek met 10 grote bogen allemaal zesde. Het interieur is verrijkt met olijfbomen van een aanzienlijk belang, waaronder een polychrome houten beeld van heilige Nicolas, die recente studies uit de tweede helft van de zeventiende eeuw, twee toiletten van de heilige rivier vertegenwoordigt de Resurrection en de Nativiteit, een houten kruispunt aan de broer Umile de Petralia uit de 17e eeuw; een fijne toilet van de Assomption di Marie, ondertekend door "Narcisus Guidonius", monumentale marmeren en bronnen van Mario Rutelli, gebouwd in 1912 en onvergelijkbaar op 15 juli 1913.
heiligdom van San Francesco in Immacolata
Prachtig juweel van de architectuur van de Commissie, werd deze kerk gebouwd onder de Chiaramontes, feodische heren van Comiso, begin van de veertiende eeuw. De kerk, een nationaal monument, heeft een uniek nef met een open treillis-tank, een afrit van een oprit, met een woning in de vorm van een duim van acht segmenten op architecten van nis en stallen in vorm van een Arabische-gotica-inspiratiekookiel. In 1478 werd de kust van de kleine broers in de kerk gestapeld, die een mooi klooster heeft, gesloten door een overdekte portiek van de 14e eeuw. Binnen vinden we: het begraven monument van Baldassarre II, zegt de Rouge Comte (gewijd aan Antonello Gagini), bestaande uit een sarcophage, op het dak waarvan zich een beeld van het verleden bevindt, verlengd als geplaveid in een vredige droom. De enkelheid is verdeeld over een vierhoekig paneel dat de Vierge bij de Children vertegenwoordigt; het begraven monument van Baldassare Ier, achter het master-autel; een stenen portaal van de stad Renaissance, uit de oude kerk van de SS. Christus; een toilet vertegenwoordigt de Onverharde Vierge; een toilet vertegenwoordigt S. Placido, S. Tecla et S. Geschikt, voor een onbekend kunstenaar.
Kerken van S. Witte
De bouwkavels van de kerk van de heilige heren begonnen in 1500 over de ruinen van de zeer oude kerk Basilida di Abraxia (IIIe-IVe eeuw), zelf ondergedompeld in de structuur van de Romeinse kerk van San Biagio il Vecchio. De kerk had drie nefs met een centrale dome, die in 1693 volledig werd verwoest. In 1700 werd het gerenoveerd met één nef, een klein klocher werd uitgevoerd met verfijnde verfijnde bries en een lokale stenen beeld werd aan de buitenkant vertegenwoordigd door de heilige heren San Biagio. De charmante gevel, harmonieus gepantserd met pilastres en nissen, domineert de imposante toegangstrap.
Oude kerk van Jezus (of van San Filippo Neri)
De kerk werd uitgevoerd door de wil van de bedienaar van God Comisan, de vader Pietro Palazzo in 1616, gebouwd om de gemeenschap van de gemeente Filippense vaders te openen en werd in 1866 permanent ontsnapt vanwege de verwijdering van religieuze orders. Het gebouw heeft een prestigieuze houtschuur, toegewezen aan Olivio Sozzi, met een reeks representatieve schilderijen van de leven van San Filippo Neri.
Kerken van S. Maria della Grazia (bekend onder de naam van de kerk van de Capucins)
De kerk is gelegen in het bovenste deel van de villa, op de plaats waar het vroeger werd gestuukt met Capucinse vaders, een keer gelegen in het hotel Regina Margherita. De bouwdatum is vermeld in 1614. De tempel heeft één nef, van eenvoudige constructie. Aangrenzend aan de tempel is er een doodschapel, waarin de overblijfselen van de broeders en boerderijen worden bewaard gebleven, inclusief het goed bewaard gebleven lichaam van Gabriele Distabile (bekend onder de naam "u Caviraruni"). Binnen zijn er meerdere kunstenaars van een aanzienlijk kunstmatig belang, waaronder een houten altaar onderscheidt dat is verfijnd met inkruistingen.
Chiesa Saint-Joseph le Perdu
Geroepen door de kamers San Giusippuzzu, gezien het landverharding uit 1693, werd het gerenoveerd in 1730 (als getuigen van een lage stenen refliment aan de toegangsdeur). De kerk wordt genoemd in de verschillende heilige herenhuizen van 1847 tot 1889, en werd in 1997 gerestaureerd.
Vrijstaande belastingen
Cel de Comiso is een van de zeer zeldzame betalingen gebouwd in Europa. Het werd levendig gewild door de Rev. Gyosho Morishita, een boerderij die in de jaren 1980 in Comiso kwam, zal ik op 24 mei 1998 beginnen. Het meet 16 meter boven de zeespiegel voor een diameter van 15 meter en het klassieke uitzicht van de Indiaanse klooster met zijn vorm van een omringende domme van een top. [13] Volledig overdekt met lokale steen, witte kleuren, wat het een zichtbaarheid geeft voor degenen die uitkijken op de villa naar de heuvel van Canicarao.
Het kasteel van de Naselli d'Aragona
De eerste gegevens over het kasteel liggen op 1330 afstand, maar in de huidige structuur is het tot 1497 gebouwd. Het kasteel Renaissance is gebouwd op een gebouw uit de klassieke tijd, zoals er enkele busten en ingangen uit de Romeinse tijd bewijzen, die in het nieuwe gebouw zijn geïntegreerd. Het gebouw behoorde aan de verschillende heren van Comiso, Berlinghieri, de familie Chiaramonte, de Cabrera, tot aan de Naselli die het in 1453 kopen. Het oudste deel van het kasteel is de doop die wordt gewijd aan San Gregorio Magno, met de rest van fresco's uit de Byzantine tijd en dateert het jaar duizend. Het kasteel heeft een donjon rond het noorden, dat oorspronkelijk een Arabische kubieke was en een vierhoekige toren aan het oosten. Het noordelijke deel van het kasteel wordt gekenmerkt door een elegante Serlian trifora, die in 1728 werd geplaatst, in de loggia zijn de muren verse met landschappen en vogels.
Mairie
Het gebouw van de Majeria ligt op de plek waar het klooster en de kerk van San Giuseppe zich ooit bevinden en het Piazza Fonte Diana overloopt. Gebouwd tussen 1872 en 1887, heeft het een neoklassieke façade met ramen in de kurvilierse en driehoekige ramen. Binnen is er een indrukwekkende trap in Carrare-marmeren trap ontworpen door de architect Fianchini.
Oude vismarkt
De oude markt werd gebouwd in 1867 op een project van de architect Fianchini, en tot midden van de 20e eeuw, er werd vissen en vlees verkocht. Het gebouw, gekenmerkt door elegante externe en interne loggia's, wordt goedgekeurd binnen een bron. Tegenwoordig opent het het het Civic Museum van Natuurhistorie en de hoofdstad van de Fondatie "G. Bufalino."
Palais Occhipinti
Gezien de jaren 1700. Ontworpen door Rosario Gagliordi in de latere barokke boerderij.
Palais Iacono-Carcia
Het wordt verondersteld dat het door Gagliardi is gebouwd, het overloopt de plaats van de villa door een grote uitgestrekte galerij, onder een elegante veranda (genaamd "architect Rironna Pippa").
Palais Trigona de Canicarao
Gebouwd in 1700, op een originele noyau uit de jaren 1400, door de architect Rosario Gagliardi. Het gebouw, dat door de familie Trigona wordt gewild, domineert de grote vallei en het omliggende landschap van Comiso. Het gebouw is een eiland, met een gecreëerde centrale toren, die zich uitstrekt over de archipelportiel. De herenhuis was gelegen op de bovenste heuvels, terwijl de bedienaren en aardbevingen in de kamers van de re-de-chouse waren. De enkelheid geeft een interne rechthoekige binnencore die door de ramen is overdekt.
Mozaïek van de Romeinse thermale baden
Romeinse badkamers van Diane
Er zijn stedelijke badkamers gebouwd tussen de Dianae-fonds en de Ippari-heuvel. Ze werden voor het eerste keer in 1935 ontworpen door de archeologen Biagio Cleaner en E. Erias en dagen in 1989. Op de heuvels die door de bron Diana worden gevoed, zijn ze oorspronkelijk uit de Romeinse tijd (II-III eeuw na de DC) en werden tot aan de byzantijnse periode gebruikt. . De drie plattelanden van focci hebben het tepidarium, een grote polygonale nis, een alveus, een calidarium vernieuwd.
Er is ook een verfijnde mozaïek zwembad gevonden bestaande uit wit kalkmantels en zwarte basalta tegels vertegenwoordigd door Neptune, omringd door twee groepen Néréides die tritonen wandelen.
Porcaro-keuken
De archeologische site Cava Porcaro omvat ondergrondse grotten met prehistorische grafpen, die dateren van de etenoltische periode.

Prachtig appartement in het centrum van Comiso dicht bij het theater Naselli met een prachtig uitzicht op de Commissie met inheemse hal, woonkamer, keuken, 2 badkamers, 2 slaapkamers, bijkeuken, terras.
Gezien de Commissie: Kerken van Santa Maria delle Stelle - Kerk Mama.
De kerkmoeder van Comiso werd gebouwd in de veertiende eeuw, op een voormalige tempel van Chiaramonte, gewijd aan Santa Maria del Mulino, vanwege zijn nabijheid met de oude molen. Na het ongerepte landtrommeling uit 1693 werd het in 1699 vernietigd en gerenoveerd dankzij de royale bijdrage van de Conte Baldassarre IV Naselli. De pilaren en de gebroken boog van het centrale nef blijven van de oorspronkelijke constructie. De neo-gothische berging werd in 1894 afgewerkt, terwijl de klooster slechts in 1936 werd voltooid door de ingenieur. eeuwenlang van Santoro. Binnen is het mogelijk om toe te passen: een fijne houten vloeroppervlakte van Antonio Iberti de Messine, beroemd Barbalonga; een marmeren beeld van de Madonna del Carmelo, toegewezen aan de heuvels van de familie Gagini; het majestueuze hotel met polychrome en lapis-lazuli marmer; het begraven monument van Baldassare V Naselli.
Basilico Maria SS. Gepantserd
De kerk is in 1591 gerenoveerd en vergroot over de voorheen bestaande kerk van Byzantine oorsprong van San Nicola en afgewerkt. Gezien de landverharding van 1693 werd de tempel verwarmd, maar werd het herbouwd in een neoklassieke boerderij tussen 1772 en 1793 op een project van de architect GB Cascione Vaccarini, een sneeuw van GB Vaccarini de Palerme. De dome, ontworpen door de architect Comissa S. Girlando, is in 1885 afgewerkt. Gelegen aan de top van een spectaculaire trap, bevindt zich de kerk op een Latijns kruisplan en is verdeeld in drie nefs, met een betonnen hek met 10 grote bogen allemaal zesde. Het interieur is verrijkt met olijfbomen van een aanzienlijk belang, waaronder een polychrome houten beeld van heilige Nicolas, die recente studies uit de tweede helft van de zeventiende eeuw, twee toiletten van de heilige rivier vertegenwoordigt de Resurrection en de Nativiteit, een houten kruispunt aan de broer Umile de Petralia uit de 17e eeuw; een fijne toilet van de Assomption di Marie, ondertekend door "Narcisus Guidonius", monumentale marmeren en bronnen van Mario Rutelli, gebouwd in 1912 en onvergelijkbaar op 15 juli 1913.
heiligdom van San Francesco in Immacolata
Prachtig juweel van de architectuur van de Commissie, werd deze kerk gebouwd onder de Chiaramontes, feodische heren van Comiso, begin van de veertiende eeuw. De kerk, een nationaal monument, heeft een uniek nef met een open treillis-tank, een afrit van een oprit, met een woning in de vorm van een dome met acht segmenten op architecten van nis en stallen in vorm van een Arabische-gotica-inspiratiekookiel. In 1478 werd de kust van de kleine broers in de kerk gestapeld, die een mooi klooster heeft, gesloten door een overdekte portiek van de 14e eeuw. Binnen vinden we: het begraven monument van Baldassarre II, zegt de Rode Conte (gewijd aan Antonello Gagini), bestaande uit een sarcophage, op het dak waarvan zich een beeld van het verleden bevindt, verlengd als geplaveid in een vredige droom. De enkelheid is verdeeld over een vierhoekig paneel dat de Vierge bij de Children vertegenwoordigt; het begraven monument van Baldassare Ier, achter het master-autel; een stenen portaal van de stad Renaissance, uit de oude kerk van de SS. Christus; een toilet vertegenwoordigt de Onverharde Vierge; een toilet vertegenwoordigt S. Placido, S. Tecla et S. Geschikt, voor een onbekend kunstenaar.
Kerken van S. Witte
De bouwkavels van de kerk van de heilige heren begonnen in 1500 over de ruinen van de zeer oude kerk Basilida di Abraxia (IIIe-IVe eeuw), zelf ondergedompeld in de structuur van de Romeinse kerk van San Biagio il Vecchio. De kerk had drie nefs met een centrale dome, die in 1693 volledig werd verwoest. In 1700 werd het gerenoveerd met één nef, een klein klocher werd uitgevoerd met verfijnde verfijnde bries en een lokale stenen beeld werd aan de buitenkant vertegenwoordigd door de heilige heren San Biagio. De charmante gevel, harmonieus gepantserd met pilastres en nissen, domineert de imposante toegangstrap.
Oude kerk van Jezus (of van San Filippo Neri)
De kerk werd uitgevoerd door de wil van de bedienaar van God Comisan, de vader Pietro Palazzo in 1616, gebouwd om de gemeenschap van de gemeente Filippense vaders te openen en werd in 1866 permanent ontsnapt vanwege de verwijdering van religieuze orders. Het gebouw heeft een prestigieuze houtschuur, toegewezen aan Olivio Sozzi, met een reeks representatieve schilderijen van de leven van San Filippo Neri.
Kerken van S. Maria della Grazia (bekend onder de naam van de kerk van de Capucins)
De kerk is gelegen in het bovenste deel van de villa, op de plaats waar het vroeger werd gestuukt met Capucinse vaders, een keer gelegen in het hotel Regina Margherita. De bouwdatum is vermeld in 1614. De tempel heeft één nef, van eenvoudige constructie. Aangrenzend aan de tempel is er een doodschapel, waarin de overblijfselen van de broeders en boerderijen worden bewaard gebleven, inclusief het goed bewaard gebleven lichaam van Gabriele Distabile (bekend onder de naam "u Caviraruni"). Binnen zijn er meerdere kunstenaars van een aanzienlijk kunstmatig belang, waaronder een houten altaar onderscheidt dat is verfijnd met inkruistingen.
Chiesa Saint-Joseph le Perdu
Geroepen door de kamers San Giusippuzzu, gezien het landverharding uit 1693, werd het gerenoveerd in 1730 (als getuigen van een lage stenen refliment aan de toegangsdeur). De kerk wordt genoemd in de verschillende heilige herenhuizen van 1847 tot 1889, en werd in 1997 gerestaureerd.
Vrijstaande belastingen
Cel de Comiso is een van de zeer zeldzame betalingen gebouwd in Europa. Het werd sterk gewild door de beroemde Gyosho Morishita, een boerderij die in de jaren 1980 in Comiso kwam, en werd op 24 mei 1998 ingesteld. Het meet 16 meter boven de zeespiegel voor een diameter van 15 meter en het klassieke uitzicht van de Indiaanse kust. met zijn vorm van een ronde douche boven een schuur. [13] Volledig overdekt met lokale steen, witte kleuren, wat het een zichtbaarheid geeft voor degenen die uitkijken op de villa naar de heuvel van Canicarao.
Het kasteel van de Naselli d'Aragona
De eerste gegevens over het kasteel liggen op 1330 afstand, maar in de huidige structuur is het tot 1497 gebouwd. Het kasteel Renaissance is gebouwd op een gebouw uit de klassieke tijd, zoals er enkele busten en ingangen uit de Romeinse tijd bewijzen, die in het nieuwe gebouw zijn geïntegreerd. Het gebouw behoorde aan de verschillende heren van Comiso, Berlinghieri, de familie Chiaramonte, de Cabrera, tot aan de Naselli die het in 1453 kopen. Het oudste deel van het kasteel is de doop die wordt gewijd aan San Gregorio Magno, met de rest van fresco's uit de Byzantine tijd en dateert het jaar duizend. Het kasteel heeft een donjon rond het noorden, dat oorspronkelijk een Arabische kubieke was en een vierhoekige toren aan het oosten. Het noordelijke deel van het kasteel wordt gekenmerkt door een elegante Serlian trifora, die in 1728 werd geplaatst, in de loggia zijn de muren verse met landschappen en vogels.
Mairie
Het gebouw van de Majeria ligt op de plek waar het klooster en de kerk van San Giuseppe zich ooit bevinden en het Piazza Fonte Diana overloopt. Gebouwd tussen 1872 en 1887, heeft het een neoklassieke façade met ramen in de kurvilierse en driehoekige ramen. Binnen is er een indrukwekkende trap in Carrare-marmeren trap ontworpen door de architect Fianchini.
Oude vismarkt
De oude markt werd gebouwd in 1867 op een project van de architect Fianchini, en tot midden van de 20e eeuw, er werd vissen en vlees verkocht. Het gebouw, gekenmerkt door elegante externe en interne loggia's, wordt goedgekeurd binnen een bron. Tegenwoordig opent het het het Civic Museum van Natuurhistorie en de hoofdstad van de Fondatie "G. Bufalino."
Palais Occhipinti
Gezien de jaren 1700. Ontworpen door Rosario Gagliordi in de latere barokke boerderij.
Palais Iacono-Carcia
Het wordt verondersteld dat het door Gagliardi is gebouwd, het overloopt de plaats van de villa door een grote uitgestrekte galerij, onder een elegante veranda (genaamd "architect Rironna Pippa").
Palais Trigona de Canicarao
Gebouwd in 1700, op een originele noyau uit de jaren 1400, door de architect Rosario Gagliardi. Het gebouw, dat door de familie Trigona wordt gewild, domineert de grote vallei en het omliggende landschap van Comiso. Het gebouw is een eiland, met een gecreëerde centrale toren, die zich uitstrekt over de archipelportiel. De herenhuis was gelegen op de bovenste heuvels, terwijl de bedienaren en aardbevingen in de kamers van de re-de-chouse waren. De enkelheid geeft een interne rechthoekige binnencore die door de ramen is overdekt.
Mozaïek van de Romeinse thermale baden
Romeinse badkamers van Diane
Er zijn stedelijke badkamers gebouwd tussen de Dianae-fonds en de Ippari-heuvel. Ze werden voor het eerste keer in 1935 ontworpen door de archeologen Biagio Cleaner en E. Erias en dagen in 1989. Op de heuvels die door de bron Diana worden gevoed, zijn ze oorspronkelijk uit de Romeinse tijd (II-III eeuw na de DC) en werden tot aan de byzantijnse periode gebruikt. . De drie plattelanden van focci hebben het tepidarium, een grote polygonale nis, een alveus, een calidarium vernieuwd.
Er is ook een verfijnde mozaïek zwembad gevonden bestaande uit wit kalkmantels en zwarte basalta tegels vertegenwoordigd door Neptune, omringd door twee groepen Néréides die tritonen wandelen.
Porcine-keuken
De archeologische site Cava Porcaro omvat ondergrondse grotten met prehistorische grafpen, die dateren van de etenoltische periode.