Villa 3 slaapkamers, 403 m²

Urbino, Pesaro en Urbino (provincie)

Urbino - Waar de renaissance nog leeft. En daarmee, een huis dat de ziel behoudt.

Er is een stad, op de top van een Marche-heuvel, waar de lucht zolder is en de langzamere tijd. Waar de muren spreken, beroemen de straten, en de schoonheid is niet een uitzondering maar een regel.
Die stad is Urbino.
Erfgoed van de mensheid, renaissancekeuken, ideeën en cultuur sinds de eeuwen.
Een stad die de geboorteplaatsen gaf aan Raffaello, die duiken, gedachters, kunstenaars, en die nog steeds leef is - begroet, gereserveerd, poëtisch.
En tussen zijn heuvels, weg van het geluid maar zeer dicht bij de essentie, is er een huis.
Een huis dat niet beperkt is tot bestaan, maar dat bewaart.
Hier kopen we geen luxe, maar herinnering. Niet design, maar bedoeling.

Het is een plek voor degenen die de schoonheid van de zolder weten, voor degenen die de oude balken prefereren voor de heldere oppervlaktes, voor degenen die de geschiedenis kunnen lezen in een onregelmatige bakstenen of een deur met zijn originele handgemaakten.

Bouw meer dan vier eeuwen geleden, Ca 'Il Governeur is een van de oudste huizen in het gebied van de Tuin della Galla - Paccinano, op slechts 10 minuten van Urbino.
Gekocht in 1973 door een paar bloemen, werd het bewaard gebleven door het verlaten en verzorgd met een zeldzaam bijgebouw, zonder het te steken.

Vandaag is het huis in verschillende kamers, verschillend voor karakter en functionaliteit, waarvan sommige reeds georganiseerd zijn als kleine onafhankelijke appartementen, perfect voor een verdeelde gastvrijheidsactiviteit of B&B. Ruimte die privacy, comfort bieden en de mogelijkheid om de ervaring van het huis te ervaren met uw eigen ritmes, ondergedompeld in de rust van de heuvels van Marche.

Hier praat het allemaal. Alles weerstaan.
Er is een eetkamer met uitzicht op het groen, met ramen die het platteland omringen als een schilder.
De hoofdkamer is gedomineerd door een grote stenen open haard en een gietijzere kelder, waardoor elke winter meer intieme is. Hoog, de slaapkamers. Groot, serena, openen de ramen naar heuvels die kleur veranderen met seizoenen. Een glazen veranda verwelkomt het licht van de ochtend en de lesen van de ochtend, beschermd sinds de tijd die hier niet snel is. En verborgen onder de grond, bijna in het geheim, behoudt een grot in de tufsteen de herinnering van het huis: koel in de zomer, stil altijd, een kleine natuurlijke kathedraal.

Rondom zijn er vier hectare grond verdeeld over olijfbomen, fruitbomen, moestuinen, bossen. Een redelijk zwembad kijkt uit over het landschap, alsof het altijd daar was, tussen de Morbidische Kurven van de Marche. Er is ruimte om te ademen, om te bouwen, om te bouwen, om te luisteren.

Een land dat te cultiveren, te wandelen, te bekijken.
Een leven om buiten te wonen, maar met zeer diepe wortels.

Wie Urbino kent, weet het: het is geen stad. Het is een glooiende fort gelegen aan de Marche-krinte, waar de kunst en gedachte eeuwen geleden een afspraak zijn gegegeven en niet meer verlaten. Het is de stad waar Raffaello werd geboren, waar de Federische herenhuis van Montefeltro het meest harmonieuze gebouw van de Renaissance heeft gebouwd, en waar nog steeds, door de steegjes te wandelen, voelt dat iets van diepe wijngaarden...